Sprawy o nieumyślne spowodowanie śmierci to jedne z najpoważniejszych zarzutów w prawie karnym, które stawiane są osobom, które nie miały zamiaru zabijać, ale których działania lub zaniedbania doprowadziły do śmierci innej osoby.

Odpowiedzialność karna za nieumyślne spowodowanie śmierci jest różnie uregulowana w zależności od systemu prawnego danego kraju, jednak zazwyczaj koncentruje się na pojęciu winy wynikającej z niedbalstwa lub braku odpowiedniej ostrożności.


W polskim prawie, zgodnie z Kodeksem karnym, nieumyślne spowodowanie śmierci jest przestępstwem określonym w art. 155. Podstawą odpowiedzialności jest tu przeważnie niedbalstwo sprawcy, które może objawiać się na różne sposoby, na przykład jako niewłaściwa jazda samochodem, niezachowanie wymaganych przepisami środków bezpieczeństwa podczas wykonywania prac budowlanych, czy też nieudzielenie pomocy medycznej przy obowiązku jej świadczenia.

Kara za przestępstwo nieumyślnego spowodowania śmierci to co do zasady kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Proces sądowy w przypadku oskarżenia o nieumyślne spowodowanie śmierci często koncentruje się na ustaleniu, czy zachowanie oskarżonego spełniało kryteria niedbalstwa i czy istnieje związek przyczynowy między tym zachowaniem a śmiercią ofiary.

Obrona może skupiać się na wykazaniu, że oskarżony działał z należytą starannością lub że zdarzenie miało miejsce na skutek nieprzewidzianych okoliczności, które sprawca nie był w stanie kontrolować.


Orzeczenie w takich sprawach może mieć poważne konsekwencje dla oskarżonego, nie tylko w aspekcie karnym, ale także cywilnoprawnym, ponieważ rodzina ofiary może domagać się odszkodowania za doznaną krzywdę. Dodatkowo, takie wydarzenia często są obciążające emocjonalnie dla wszystkich zaangażowanych stron, włącznie ze świadkami, rodziną ofiary i samym oskarżonym.